okrucieństwo
okrucieństwo (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˌɔkruˈʨ̑ɛ̇̃j̃stfɔ], AS: [okrućė̃ĩ ̯stfo], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• podw. art.• nazal.• rozs. artyk.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) skłonność do zadawania cierpień ludziom i zwierzętom; zob. też okrucieństwo w Wikipedii
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) znęcanie się
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) cruelty, atrocity
- arabski: (1.1) شناعة ż, وحشية ż
- esperanto: (1.1) krueleco, feroĉo
- francuski: (1.1) cruauté ż, atrocité ż, brutalité ż, férocité ż
- hebrajski: (1.1) אכזריות (achzarijut)
- hiszpański: (1.1) crueldad ż
- interlingua: (1.1) cruelitate, diaboleria, atrocitate, ferocitate
- jidysz: (1.1) אַכזריות (achzrjus)
- kataloński: (1.1) atrocitat ż, crueltat ż
- norweski (bokmål): (1.1) grusomhet
- rosyjski: (1.1) жесто́кость ż
- turecki: (1.1) zulüm, acımasızlık, gaddarlık
- włoski: (1.1) crudeltà ż, malignità ż, atrocità ż
- źródła: