okaz

okaz (język polski)

okaz (1.1) Lactuca sativa

okazy (1.2) owadów

wymowa:

IPA: [ˈɔkas], AS: [okas], zjawiska fonetyczne: wygł.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) egzemplarz mający charakterystyczne cechy swego gatunku, rodzaju itp.; zob. też okaz w Wikipedii

(1.2) próbka, egzemplarz przedmiotu lub wyrobu, często w jakimś zbiorze

(1.3) wzór, ideał

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	okaz	okazy
dopełniacz	okazu	okazów
celownik	okazowi	okazom
biernik	okaz	okazy
narzędnik	okazem	okazami
miejscownik	okazie	okazach
wołacz	okazie	okazy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. okazanie n, okazywanie n, okaziciel m, okazicielka ż

czas. okazywać ndk., okazać dk.

przym. okazowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• jidysz: (1.1) עקזעמפּלאַר m (ekzemplar)

źródła:

okaz (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) zdarzać się

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

czas. okazi, okazigi

przym. okaza, ĉiuokaza

rzecz. okazo, okazaĵo

przysł. okaze, ĉiuokaze

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: