ogół

ogół (język polski)

wymowa:

​

IPA: [ˈɔɡuw], AS: [oguu̯]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pewna całość; zbiór zjawisk, przedmiotów

(1.2) wszyscy mieszkańcy (regionu, kraju)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	ogół
dopełniacz	ogółu
celownik	ogółowi
biernik	ogół
narzędnik	ogółem
miejscownik	ogóle
wołacz	ogóle

przykłady:

(1.1) Przeprowadzone badania wykazały, że ponad 10% ogółu pracowników firmy jest narażonych na szkodliwe działanie hałasu.

(1.2) Wyniki wyborów prezydenckich zostały udostępnione ogółowi społeczeństwa.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) suma, całość

(1.2) społeczność, ludność, społeczeństwo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ogólność ż, ogólnik m, ogólnikowość ż, ogólniak m, uogólnianie n, uogólnienie n

czas. uogólniać ndk., uogólnić dk.

przym. ogólny, ogólnikowy

przysł. ogólnie, ogólnikowo, ogółem

związki frazeologiczne:

ogółem • na ogół • w ogóle

etymologia:

st.pol. oguł (forma współczesna jest wynikiem obniżenia artykulacji u > o > ó przed spółgłoską ł) < płn. prasł. *o(b)gulъ → prawdop. to, co jest okrążone, otoczone, całość, być może rzecz. odczas. od prasł. *o(b)-guľati → otoczyć, okrążyć w tańcu, od prasł. *guľati → igrać, tańczyć, śpiewać, bawić się, weselić się, szaleć (por. pol. hulać); por. białor. агул (ahul) → hurt, krąg

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) whole, entirety
• esperanto: (1.1) tuto; (1.2) tuto
• litewski: (1.1) visi, visuma ż
• łaciński: (1.1) omnia
• niemiecki: (1.1) Allgemeinheit ż, Öffentlichkeit ż
• ukraiński: (1.1) загал m
• włoski: (1.1) complesso m, insieme m, totalità ż; (1.2) insieme m, totalità ż

źródła: