Wikisłownik

odwrót

odwrót (język polski) edytuj

wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wojsk. wycofanie się wojska
(1.2) wyjście z trwania w czymś
(1.3) daw. druga strona
odmiana:
(1.1-3)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikodwrótodwroty
dopełniaczodwrotuodwrotów
celownikodwrotowiodwrotom
biernikodwrótodwroty
narzędnikodwrotemodwrotami
miejscownikodwrocieodwrotach
wołaczodwrocieodwroty
przykłady:
(1.2) Jestem z chłopakiem. Zaręczona. Czuję się tak, jakby już klamka zapadła. Jakby nie było odwrotu. Bo on ma wszystko ustalone: że ja mam skończyć szkołę, potem zaraz za niego wyjść i zajść w ciążę… to są jego plany[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) nakazać odwrót
(1.3) na odwrocie • na odwrót
synonimy:
(1.1) cofnięcie, cofnięcie się, ewakuacja, wycofanie, wycofanie się, zwrot; przest. rejterada
(1.2) odejście, odstawienie, odstąpienie
(1.3) rewers
antonimy:
(1.1) atak, natarcie
hiperonimy:
(1.1) manewr
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. odwrotność ż, odwracalność ż, odwracanie n, odwrócenie n
czas. odwracać ndk., odwrócić dk.
przym. odwrotny, odwracalny, odwrócony
przysł. odwrotnie, odwracalnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ z forum internetowego
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=odwrót&oldid=7612724”