ochrona (język polski) edytuj

 
ochrona (1.2)
 
ochrona (1.3)
wymowa:
IPA[ɔxˈrɔ̃na], AS[oχrõna], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dbanie o to, aby coś się nie zniszczyło; pilnowanie, aby coś nie uległo szkodzie, skrzywdzeniu
(1.2) służba odpowiedzialna za bezpieczeństwo
(1.3) rzecz, która przed czymś chroni
(1.4) daw. rodzaj przedszkola[1]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Ochrona jest niebezpiecznym zawodem.
(1.2) Wczoraj kasjerka musiała kilkakrotnie wzywać ochronę.
składnia:
kolokacje:
(1.1) ochrona środowiska / pracy / danychdobra / skuteczna ochrona • program ochrony świadków
(1.2) ochrona prezydenta / banku / supermarketuwezwać ochronę
synonimy:
(1.1) obrona, protekcja, opieka, zabezpieczenie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ochroniarz mos, ochraniacz mrz, ochronka ż, schronienie n, schron mrz, ochranianie n, ochronienie n, chronienie n
czas. ochraniać ndk., ochronić dk., chronić ndk.
przym. ochronny, ochroniarski
przysł. ochronnie, ochroniarsko
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Violetta Machnicka, Uwagi o słownictwie „Kronik” Bolesława Prusa, „Acta Universitatis Lodziensis”, „Folia Linguistica” 39/1999, s. 55.