obuwniczy (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌɔbuvʲˈɲiʧ̑ɨ], AS[obuvʹńičy], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący obuwia, związany z butami

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) pot. sklep z obuwiem
odmiana:
(1.1)
(2.1) : (1.1)
przykłady:
(1.1) Kupiłem te buty w nowym sklepie obuwniczym.
(2.1) Byłam wczoraj w obuwniczym i kupiłam nowe szpilki.
składnia:
kolokacje:
(1.1) butik / dział / kombinat / przemysł / rynek / salon / sklep / zakład obuwniczy
synonimy:
(2.1) sklep obuwniczy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(2.1) dział obuwniczy, butik obuwniczy, salon obuwniczy
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. obuwie n, obuwnictwo n, obuwnik m
czas. obuwać ndk., obuć dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: