obrotowy (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌɔbrɔˈtɔvɨ], AS[obrotovy], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) fiz. związany z ruchem dookoła osi, obracania
(1.2) techn. taki, który może się obracać; obracający się
(1.3) ekon. związany z gotówkowym albo towarowym obrotem w przedsiębiorstwach
(1.4) polit. iron. taki, który często dokonuje zmiany swojej orientacji politycznej

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) sport. zawodnik w piłce ręcznej, który gra bezpośrednio przed linią pola bramkowego, pomiędzy obrońcami drużyny przeciwnej; zob. też obrotowy w Wikipedii
odmiana:
(1.1-4)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Pomiar prędkości obrotowej trzpienia dał wynik 7926,2 obr./min ±0,1.
składnia:
kolokacje:
(1.1) bryła obrotowaelipsoida obrotowaruch obrotowy
(1.3) kapitał obrotowy
(1.4) obrotowa partia
synonimy:
(1.4) koniunkturalny, oportunistyczny, zmienny; rzad. piwotalny
(2.1) kołowy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. obrót m, obracanie n, obrotnik m, obrócenie n, obrotówka ż, obrotnica ż
forma żeńska obrotowa ż
czas. obracać ndk., obrócić dk.
przysł. obrotowo
przym. obrotny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: