obaj

obaj (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈɔbaj], AS: [obai ̯] ​

znaczenia:

liczebnik zbiorowy

(1.1) dwie konkretne osoby określone rzeczownikiem rodzaju męskoosobowego; i jeden, i drugi

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	obaj
dopełniacz	obu
celownik	obu / przest. obom
biernik	obu
narzędnik	oboma / obu
miejscownik	obu
wołacz	obaj

przykłady:

(1.1) Obaj inżynierowie wyjechali nazajutrz na noc do Kairu […]

(1.1) Muszę zwolnić obu pracowników – i Adama, i Roberta.

składnia:

(1.1) obaj bez rzeczownika; obaj + rzeczownik w lm odmieniający się przez przypadki wraz z liczebnikiem

kolokacje:

synonimy:

(1.1) obydwaj

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

licz. obydwaj, oba, obydwa, obie, obydwie, oboje, obydwoje

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) Słowo „obaj”/„obydwaj” silniej niż „dwaj” podkreśla, iż zdanie dotyczy i jednej, i drugiej osoby. Słowo „obaj”/„obydwaj”, w odróżnieniu od „dwaj”, musi dotyczyć konkretnych osób, dlatego fraza „jacyś obaj faceci” jest niepoprawna gramatycznie, podczas gdy fraza „jacyś dwaj faceci” jest poprawna.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) both
• arabski: (1.1) هما
• duński: (1.1) begge, både
• esperanto: (1.1) ambaŭ
• litewski: (1.1) abu
• niemiecki: (1.1) beide
• nowopruski: (1.1) abbai
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) оба
• szwabski: (1.1) boide, baide
• wilamowski: (1.1) byjdy, bejdy

źródła: