numerować (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌnũmɛˈrɔvaʨ̑], AS[nũmerovać], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) nadawać czemuś kolejne numery, oznaczać coś numerami
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Ekspedycja sporządzająca siatkę pomiarową przyjęła dla każdego szczytu w Karakorum symbol K, a następnie wierzchołki numerowano od zachodu w kierunku wschodnim[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) numerować strony
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. numer m, numerek m, numeracja ż, numerowanie n, ponumerowanie n, numeryk m
przym. numeryczny, numerowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. numerare
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Apoloniusz Rajwa, Maciej Berbeka wyrusza na K2, „Tygodnik Podhalański”, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.