niewiasta (język polski) edytuj

 
niewiasta (1.2)
 
niewiasta (1.5)
wymowa:
IPA[ɲɛˈvʲjasta], AS[ńevʹi ̯asta], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) daw. kobieta niezamężna; zob. też niewiasta w Wikipedii
(1.2) książk. kobieta
(1.3) daw. żona[1]
(1.4) daw.[1] (dziś reg. (Śląsk Cieszyński i Zaolzie)[2][3][4], gw. (Bukowina)[5]) synowa
(1.5) reg. (Zaolzie)[3][4] panna młoda
(1.6) st.pol. siostra męża[6]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) Ta będzie się zwała niewiastą, bo ta z mężczyzny została wzięta[7].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) panna
(1.2) zob. kobieta
antonimy:
(1.1) białogłowa, mężatka
(1.2) zob. kobieta
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zniewieściałość ż, zniewieścienie n
zdrobn. niewiastka ż
czas. niewieścieć ndk., zniewieścieć dk.
przym. niewieści, zniewieściały
związki frazeologiczne:
ksiądz i niewiasta z jednego ciastaniewiastę zwyciężyć - nie męstwo
etymologia:
prasł. *nevěstakobieta wprowadzona do rodu jako żona jednego z członków[8]
uwagi:
(1.4) Śląsk Cieszyński[2][3], Zaolzie[4]
(1.5) Zaolzie[3][4]
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kobieta
(1.4) zobacz listę tłumaczeń w haśle: synowa
(1.5) zobacz listę tłumaczeń w haśle: panna młoda
(1.6) zobacz listę tłumaczeń w haśle: szwagierka
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „niewiasta” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1 Słowniczek trudniejszych wyrazów gwarowych, w: Alina Kopoczek, Śpiewnik Macierzy Ziemi Cieszyńskiej, Cieszyn 1988, s. 375-380.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 Zachodniocieszyński słownik gwarowy, Władysław Milerski, Polski Związek Kulturalno-Oświatowy w Republice Czeskiej, Czeski Cieszyn 2009, ISBN 978-80-87281-02-4.
  5. Zbigniew Greń, Helena Krasowska, Słownik górali polskich na Bukowinie, SOW, Warszawa 2008, s. 147; dostęp: 26 listopada 2018.
  6. Jan Łoś, Nazwy stopni pokrewieństwa i powinowactwa w dawnej Polsce, „Język Polski” nr 1/1914, s. 6.
  7. Księga Rodzaju 2,23, Biblia Tysiąclecia Online, Poznań 2003 (tłum. Czesław Jakubiec).
  8.   Hasło „niewiasta” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.