niesamowity (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌɲɛsãmɔˈvʲitɨ], ASesãmovʹity], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) wyróżniający się, niezwykły, bardzo nietypowy
(1.2) bardzo intensywny, wyróżniający się nasileniem
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Dawid wpadł na niesamowity pomysł, by uniknąć pomsty Filistynów[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. niesamowicie
rzecz. niesamowitość
związki frazeologiczne:
etymologia:
ukr. несамови́тий
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zenon Kosidowski, Opowieści biblijne, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.