nieczynny (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) niefunkcjonujący, zamknięty; nieoddany do użytku; nienadający się do eksploatacji[1][2]
(1.2) niewykonujący żadnej czynności; niebędący w stanie czynnym[2]
(1.3) chem. fiz. nie powodujący żadnych zmian; niewywołujący żadnych reakcji chemicznych[1][2]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) czynny, działający, funkcjonujący, otwarty, pełnosprawny, sprawny, uruchomiony
(1.2) czynny, dynamiczny, dziarski, energiczny, fertyczny, krwisty, ożywiony, porywisty, prężny, ruchliwy, rześki, rzeźwy, skoczny, sprężysty, witalny, zamaszysty, zwinny, żwawy, zwrotny, żywy
(1.3) czynny, podatny, reaktywny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. nie- + czynny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „nieczynny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1 2,2   Hasło „nieczynny” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.