nerwowy (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[nɛrˈvɔvɨ], AS[nervovy] ?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) anat. związany z nerwami, dotyczący nerwów

przymiotnik jakościowy

(2.1) o człowieku: taki, który szybko się denerwuje, ma słabe nerwy
(2.2) świadczący o zdenerwowaniu, napięciu, niepokoju
odmiana:
(1.1)
(2.1-2)
przykłady:
(1.1) Zwierzęta, choć nie wszystkie ich typy, jedynymi organizmami, u których występują układy mięśniowy i nerwowy.
(2.1) Nerwowy seter ugryzł mnie w łydkę.
(2.2) Gdy policjanci zaczęli się śmiać, zrobiłam się jeszcze bardziej nerwowa.
składnia:
kolokacje:
(1.1) system nerwowy / układ nerwowytkanka nerwowa • splot nerwowy • komórka nerwowa • włókna nerwowe
(2.1) być nerwowym • stać się nerwowym
(2.2) nerwowa atmosfera
synonimy:
(2.1) agresywny, drażliwy, pobudliwy, przewrażliwiony, niecierpliwy, impulsywny, gwałtowny, niespokojny, przeczulony
antonimy:
(1.1) nienerwowy
(2.1) nienerwowy, spokojny, łagodny, cierpliwy
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nerw m, nerwy nmos, nerwowość ż, nerwówka ż, nerwiak m, nerwica ż, nerwus m, nerwuska ż, denerwowanie n, zdenerwowanie n
czas. denerwować ndk., zdenerwować dk.
przym. nerwicowy
przysł. nerwowo, newicowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: