nadmiar (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈnadmʲjar], AS[nadmʹi ̯ar], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zbyt duża ilość lub liczba czegoś
(1.2) reszta pozostała po czymś, z czegoś
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) mieć czegoś w nadmiarze
synonimy:
(1.1) nadwyżka, zbytek
antonimy:
(1.1) niedobór, niedomiar
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nadmierność ż, nadmiarowość ż
przym. nadmierny, nadmiarowy
przysł. nadmiernie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. nad + miara < kalka z niem. Übermass[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Mirosław Bańko, Alicja Witalisz, O proporcji kalk i zapożyczeń właściwych w polszczyźnie, w: Kalkierungs- und Entlehnungssprachen in der Slavia, red. Kai Witzlack-Makarevich, Frank & Timme GmbH, 2018, s. 134.
  2. Tomasz Klimkowski, Dziedzictwo greckie w języku rumuńskim i arumuńskim, „Balcanica Posnaniensia. Acta et studia”, XIX, Poznań 2012, Wydawnictwo Instytutu Historii UAM, s. 21.