nabożeństwo (język polski) edytuj

 
nabożeństwo (1.1) protestanckie
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) kośc. obrzęd religijny, niekiedy znacznie rozbudowany, odbywający się najczęściej w świątyni; zob. też nabożeństwo w Wikipedii
(1.2) książk. przen. szacunek lub zachwyt okazywane komuś lub czemuś, często przesadny
odmiana:
(1.1)
(1.2) blm,
przykłady:
(1.1) Po nabożeństwie organista szybko zbiegł z chóru, gubiąc po drodze nuty.
(1.2) Jacek zawsze ogląda swoje klasery z wielkim nabożeństwem.
składnia:
kolokacje:
(1.1) nabożeństwo majowe / czerwcowe / październikowe / pierwszopiątkowe / wieczorne / czterdziestogodzinne • nabożeństwo protestanckie / katolickie / zielonoświątkowe / …
synonimy:
(1.2) szacunek; książk. estyma, nabożność, pietyzm, rewerencja; przest. atencja, uważanie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) droga krzyżowa, majówka, różaniec, panichida, gorzkie żale, nieszpory, godzinki
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nabożność ż, nabożnisiostwo n, nabożnik mos, nabożniś mos, nabożnica ż, nabożnisia ż
przym. nabożny
przysł. nabożnie
skr. nab.
związki frazeologiczne:
jacy kędy bogowie, takie nabożeństwa
etymologia:
pol. nabożny + -stwo
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: