minor (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈmʲĩnɔr], AS[mʹĩnor], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) mat. wyznacznik macierzy kwadratowej powstałej z danej macierzy przez skreślenie pewnej liczby jej wierszy i kolumn; zob. też minor w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Rząd macierzy jest to największy możliwy wymiar niezerowego minora danej macierzy.
składnia:
kolokacje:
(1.1) minor główny
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. minoryta mos
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „minor” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.

minor (język angielski) edytuj

wymowa:
IPA/maɪnə/
wymowa amerykańska?/i
homofony: minermynah (dial. nierotyczne (non-rhotic))
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) drobny[1]
(1.2) drugorzędny, pomniejszy[1]
(1.3) muz. molowy[1]

rzeczownik

(2.1) praw. nieletni[1]
(2.2) mat. minor[2]
odmiana:
(2.1-2) lp minor; lm minors
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) Asia Minor
(1.2) minor road
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. minority
przysł. minorly
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3   Hasło „minor” w: PONS.eu – Portal językowy.
  2. Jerzy Jaworski, Zbigniew Lonc i Mariusz Woźniak, Słownik angielsko-polski teorii grafów.

minor (interlingua) edytuj

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mniejszy
(1.2) niepełnoletni
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

minor (język łaciński) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) wystawać, sterczeć
(1.2) przen. grozić, zagrażać

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) mniejszy[1], gradus comparativus (stopień wyższy) od: parvus
odmiana:
(1) minor, minārī, minātus sum (koniugacja I, verbum deponens)
(2) minor, minor, minus (deklinacja III)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(2.1)
czas. minoro, minuo
przym. minorennis, minoriticus
rzecz. minoratio ż, Minores m, minorita m, Minoritae m, minoritas ż, minuatio ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac. mina; źródłosłów dla ang. menace, ang. minatory, dalmatyński menur, franc. mener, friu. menâ, hiszp. minar, hiszp. menar, katal. menar, ladyń. mener, neap. menà, norm. m'ner, prow. menar, rum. mâna, rum. mânare, sycyl. minari, wenec. minari, wł. menare, wł. menar
(2.1) źródłosłów dla ang. minor, ang. minus, franc. mineur, franc. moindre, franc. moins, friu. minôr, galic. menor, katal. menor, katal. menys, ladyń. mendr, ladyń. mender, port. menor, port. menos, prow. menor, prow. mendre, prow. mens, rum. minor, wł. minore, wł. meno
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „minor” w: Słownik polsko-łaciński, łacińsko-polski. Dictionarium latino-polonicum, polonico-latinum, pod red. Jacka Gordona, Level Trading, Czernica 2014, ISBN 978-83-61800-47-7, s. 610.