migdałowiec (język polski) edytuj

 
kwitnący migdałowiec (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub męskozwierzęcy

(1.1) dendr. krzew lub nieduży drzewo z rodziny różowatych o owocach z jadalnym nasieniem w środku
(1.2) geol. ciemna magmowa skała wylewna[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Gdy wiadomość o przyjściu na świat chłopczyka dotarła do Saint-Rémy, zaczęły właśnie kwitnąć drzewa migdałowe. Vincent namalował z myślą o bratanku Kwitnące gałęzie migdałowca[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) migdałowiec pospolitymigdałowiec zwyczajnymigdałowiec trójklapowy
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. migdał m, migdałecznik m
zdrobn. migdałek m
przym. migdałowy, migdałkowy, migdałowcowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. „Zeszyty literackie”, nr 45-48, 1994, s. 42