mieszanina

mieszanina (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌmʲjɛʃãˈɲĩna], AS: [mʹi ̯ešãńĩna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dwie lub więcej substancji, zmieszanych ze sobą

(1.2) połączenie różnorodnych rzeczy, osób, pojęć, właściwości itp.

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mieszanina	mieszaniny
dopełniacz	mieszaniny	mieszanin
celownik	mieszaninie	mieszaninom
biernik	mieszaninę	mieszaniny
narzędnik	mieszaniną	mieszaninami
miejscownik	mieszaninie	mieszaninach
wołacz	mieszanino	mieszaniny

przykłady:

(1.1) Eten tworzy z powietrzem mieszaninę wybuchową.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) przen. amalgamat, mieszanka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mieszanka ż, mieszanie n, mieszaniec mos, zmieszanie n, zamieszanie n, mieszadło n

czas. mieszać

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) mix, mixture; (1.2) mix, mixture
• arabski: (1.1) خلطة ż, خليط / إختلاط m, مزيج
• duński: (1.1) blanding w; (1.2) blanding w
• francuski: (1.1) mélange, amalgame; (1.2) mélange, amalgame
• kataloński: (1.1) barreja ż
• niemiecki: (1.1) Mischung ż
• norweski (bokmål): (1.1) blanding m/ż
• norweski (nynorsk): (1.1) blanding ż
• rosyjski: (1.1) смесь ż; (1.2) смесь ż, мешани́на ż
• szwedzki: (1.1) blandning w; (1.2) blandning w, röra w, blandad kompott w
• wilamowski: (1.1) miśkulanc ż
• włoski: (1.1) miscela ż

źródła: