menovkyňa (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) imienniczka[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. meno n, meniny ż lm, menovateľ m
forma żeńska menovec ż
czas. menovať ndk./dk.
przym. menný, meninový, menovitý
przysł. menne, menovite
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: