Podobna pisownia Podobna pisownia: Mechanik

mechanik (język polski) edytuj

 
mechanik (1.1)
 
mechanik (1.3)
wymowa:
IPA[mɛˈxãɲik], AS[meχãńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba, która zajmuje się obsługą oraz naprawą maszyn i urządzeń[1]
(1.2) specjalista w dziedzinie mechaniki[1]
(1.3) pot. serwisant w warsztacie naprawy samochodów
(1.4) żegl. oficer na statku zatrudniony w maszynowni

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) pot. szkoła zawodowa o profilu mechanicznym

rzeczownik, forma fleksyjna

(3.1) D. lm od: mechanika
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.4) pierwszy / drugi / trzeci / czwarty mechanik
synonimy:
antonimy:
(1.4) nawigator
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. machina ż, mechanizm mrz, mechanika ż, mechaniczność ż, mechanizacja ż, mechanizowanie n, zmechanizowanie n
czas. mechanizować ndk., zmechanizować dk.
przym. mechaniczny, zmechanizowany, mechanistyczny
przysł. mechanicznie, machinalnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. mechanicus < gr. μηχανικός (mēkhanikós)
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „mechanik” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

mechanik (język czeski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) mechanik
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mechanička
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

mechanik (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) mechanik
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mechanika ż, mechanickosť ż, mechanizmus m
forma żeńska mechanička ż
przym. mechanický
przysł. mechanicky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Słowacki - Zawody
źródła: