magiczny (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[maˈɟiʧ̑nɨ], AS[maǵičny], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z magią
(1.2) taki, który ma wyjątkowy, czarujący, dziwny urok
(1.3) irracjonalny, wykraczający poza racjonalne myślenie, postrzeganie
odmiana:
przykłady:
(1.2) Wiąże się ona z magiczną formułą E = mc², którą Albert Einstein (1879-1955) zapisał po raz pierwszy w 1905 roku[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) liczby magicznekwadrat magicznymyślenie magicznerealizm magicznyoko magiczne
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. magia ż, mag m, magik m
przysł. magicznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jarosław Włodarczyk, Wędrówki niebieskie czyli Wszechświat nie tylko dla poetów, 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.