macica (język polski) edytuj

wymowa:
?/i, IPA[maˈʨ̑iʦ̑a], AS[maćica], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) anat. narząd kręgowców, w którym rozwija się embrion; zob. też macica w Wikipedii
(1.2) anat. odcinek dróg rodnych bezkręgowców, w którym gromadzone jaja; zob. też macica w Wikipedii
(1.3) szt. zob. masa perłowa
(1.4) główny pień, główny korzeń, główna łodyga, jako rodzicielka rozgałęzień[1]
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Do działań niepożądanych mifepristonu należą bóle brzucha, skurcze macicy i krwawienie z dróg rodnych.
(1.4) Wykopawszy, urzyna się macica do połowy, równo; inne zaś korzenie urzynają się tak daleko, jak daleko nadpsute, albo o ile dłuższe od innych[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) szyjka macicyprzodozgięcie / tyłozgięcie macicy
synonimy:
(1.1) reg. (Śląsk) matka, maternik
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mać ż, macierz ż
przym. maciczny, macicowy, domaciczny, wewnątrzmaciczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Części ciała
tłumaczenia:
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: masa perłowa
źródła:
  1.   Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, Warszawa 1900–1927.
  2. Gospodarstwo. O sadzeniu drzewa owocowego w: Szkółka Niedzielna, Rok I, nr 6 z 5 lutego 1837 r., s. 23.