mądrość (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈmɔ̃ndrɔɕʨ̑], AS[mõndrość], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ą  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) umiejętność podejmowania uzasadnionych decyzji, poparta wiedzą i doświadczeniem
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Opat odznaczał się mądrością i roztropnością.
składnia:
kolokacje:
(1.1) Księga Mądrości
synonimy:
(1.1) rozwaga, rozsądek, rozum, roztropność
antonimy:
(1.1) głupota
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mędrzec m, mądrala ż/mos, mędrek mos
czas. mędrkować ndk., mądrzyć się ndk., wymądrzać się ndk., zmądrzeć dk.
przym. mądry
przysł. mądrze
związki frazeologiczne:
mądrość życiowasalomonowa mądrośćząb mądrościmądrość największa każdego: znać dobrze siebie samegomądrość przychodzi z laty, acz nie każdy mądry, kto brodaty (sic!) • zobacz też: Aneks:Przysłowia polskie - mądrość
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: