mørk

mørk (język duński)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) ciemny

(1.2) mroczny

odmiana:

mørk, mørkt, mørke

przykłady:

(1.1) Det bliver mørkt. → Ściemnia się.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) lys

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. mørkt

rzecz. mørke

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

mørk (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) ciemny

odmiana:

(1.1) mørk, mørkt, mørke

przykłady:

(1.1) Det var ennå mørkt ute da jeg gikk ut. → Kiedy wychodziłem, na dworze było jeszcze ciemno.

składnia:

kolokacje:

(1.1) å bli mørkt → ściemniać się

synonimy:

antonimy:

(1.1) lys

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mørke

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

mørk (język norweski (nynorsk))

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) ciemny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: