letto

letto (język włoski)

letto (3.1)

wymowa:

IPA: /'lɛt.to/

​ ​

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) imiesłów czasu przeszłego (participio passato) od: leggere

przymiotnik

(2.1) czytany, przeczytany

rzeczownik, rodzaj męski

(3.1) łóżko, łoże

(3.2) posłanie, legowisko

(3.3) przen. małżeństwo

(3.4) łożysko, koryto (rzeki)

odmiana:

(1-2) lp letto m, letta ż; lm letti m, lette ż

(3.1-4) lp letto; lm letti

przykłady:

(3.1) Vuoi un letto tutto nuovo? → (Czy) chcesz całkiem nowe łóżko?

składnia:

kolokacje:

(3.1) andare a letto → iść spać • camera da letto → sypialnia • fare il letto → posłać łóżko • letto da campo → łóżko polowe • letto di dolore → łoże boleści • letto matrimoniale → łoże małżeńskie • mettersi a letto → położyć się do łóżka, rozchorować się • rivoltarsi nel letto → przewracać się w łóżku

(3.3) figlio di secondo letto → syn z drugiego małżeństwa

synonimy:

(3.2) giaciglio

(3.3) matrimonio

(3.4) alveo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1-2)

rzecz. leggenda ż, leggendario m, leggibilità ż, leggitore m, lettorato m, lettore m, lettoria ż, lettura ż, letturista m, lezione ż

czas. leggere

przym. leggendario, leggibile

przysł. leggibilmente

(3.1-4)

rzecz. lettiera ż, lettiga ż, lettighiere m, lettime m, lettuccio m, lettino m

przym. lettereccio

związki frazeologiczne:

(3.1-4)

andare a letto coi polli / con le galline → chodzić spać z kurami

andare a letto → pójść do łóżka, przespać się (z kimś)

etymologia:

(2.1) wł. leggere

(3.1-4) łac. lectus

uwagi:

źródła: