lektorat

lektorat (język polski)

wymowa:

IPA: [lɛkˈtɔrat], AS: [lektorat] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kurs języka obcego na uczelni

(1.2) komórka wyższej uczelni zajmująca się organizowaniem kursów języków obcych

(1.3) teol. jedna z posług w Kościele, udzielana wiernym świeckim; zob. też lektor (posługa kościelna) w Wikipedii

(1.4) przest. zajęcie, zawód lektora, osoby czytającej na głos

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	lektorat	lektoraty
dopełniacz	lektoratu	lektoratów
celownik	lektoratowi	lektoratom
biernik	lektorat	lektoraty
narzędnik	lektoratem	lektoratami
miejscownik	lektoracie	lektoratach
wołacz	lektoracie	lektoraty

(1.3-4) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	lektorat
dopełniacz	lektoratu
celownik	lektoratowi
biernik	lektorat
narzędnik	lektoratem
miejscownik	lektoracie
wołacz	lektoracie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) zapisać się na lektorat • prowadzić lektorat

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. lektor m, lektorka ż, lektura ż

przym. lektorski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) foreign language course
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• włoski: (1.3) lettorato m

źródła: