lekkomyślność

lekkomyślność (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌlɛkːɔ̃ˈmɨɕl̥nɔɕʨ̑], AS: [le•kõmyśl̦ność], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• akc. pob.• gemin. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha kogoś, kto jest lekkomyślny, niepoważny, zbyt lekko coś traktujący

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	lekkomyślność
dopełniacz	lekkomyślności
celownik	lekkomyślności
biernik	lekkomyślność
narzędnik	lekkomyślnością
miejscownik	lekkomyślności
wołacz	lekkomyślności

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) beztroska, lekkoduchostwo, niefrasobliwość, nieroztropność, nierozwaga, pustota, trzpiotowatość; przest. płochość

antonimy:

(1.1) odpowiedzialność, roztropność, rozwaga

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. lekkomyślny

przysł. lekkomyślnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) rashness
• białoruski: (1.1) легкадумнасць ż
• bułgarski: (1.1) лекомисленост ż, лекомислие n
• jidysz: (1.1) קלות־דעת n (kales-daas)
• niemiecki: (1.1) Leichtsinn m
• rosyjski: (1.1) легкомысленность ż, легкомысле n
• ukraiński: (1.1) легкодумність ż
• wilamowski: (1.1) łȧjhthuøt n, łajchthiöt n, łȧjhthiöet n
• włoski: (1.1) przen. leggerezza ż

źródła: