lej (język polski) edytuj

 
leje (1.1)
 
leje (1.2)
 
leje (1.3)
 
jeden lej (1.4)
wymowa:
IPA[lɛj], AS[lei ̯] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) duże, stożkowe wgłębienie
(1.2) duży lejek
(1.3) jedn. monet. waluta Rumunii; zob. też lej w Wikipedii
(1.4) jedn. monet. waluta Mołdawii

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 2. os. lp, rozk. od: lać
odmiana:
(1.1-2)
(1.3-4)
(2.1) zob. lać
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) lej depresyjnylej krasowy • lej po bombie
(1.3) lej rumuński
(1.4) lej mołdawski
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1-2)
rzecz. lejkowatość ż
zdrobn. lejek m
przym. lejkowaty, lejowy
przysł. lejkowato
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.3) rum. leu[1]lew
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

lej (język węgierski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) jedn. monet. lej (rumuński)
(1.2) jedn. monet. lej (mołdawski)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: