Podobna pisownia Podobna pisownia: Lenlenlennłeenłenłeńłeŋ́łēn

leń (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[lɛ̃ɲ], AS[lẽń], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek odpoczywający ponad potrzebę, unikający pracy

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) icht. zob. leń jeziorowy

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) 2. os. lp rozk. od: lenić
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Na tapczanie leży leń, nic nie robi cały dzień.[3].
(2.1) Rybacy wyjęli z sieci dwa lenie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) nierób, wałkoń, obibok, próżniak, lewe ręce, leniuch, bumelant, nygus, darmozjad, leniwiec, leser; gw. (Górny Śląsk) lyń
antonimy:
(1.1) pracuś
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. lenistwo n, leniuchowanie n, leniwiec m, leniwe nmos, leniwienie n, poleniuchowanie n
zdrobn. leniuszek m
zgrub. leniuch m
czas. leniwieć ndk., leniuchować ndk., poleniuchować ndk.
przym. leniwy
przysł. leniwie
związki frazeologiczne:
patentowany leńśmierdzący leń
etymologia:
st.pol. lenyleniwy
uwagi:
(1.1) forma leniów w dopełniaczu liczby mnogiej może być używana tylko w odniesieniu do grupy samych mężczyzn lub mężczyzn i kobiet (nie samych kobiet)
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.
  3. Jan Brzechwa, Leń.