kuzyn (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈkuzɨ̃n], AS[kuzỹn], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) syn wujka / stryjka lub cioci / wujenki / stryjenki
(1.2) ogólniej: dowolny krewny
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) To miał być cichy ślub, ale w końcu zaprosiliśmy też wszystkich naszych kuzynów.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) reg. pozn. kuzaj
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kuzynostwo n, kuzyneczka ż
zdrobn. kuzynek m
forma żeńska kuzynka ż
przym. kuzynowski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: