Podobna pisownia Podobna pisownia: Kultkült

kult (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[kult], AS[kult] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rel. zachowania o charakterze religijnym skupione na bóstwie, innej istocie lub przedmiocie; zob. też kult religijny w Wikipedii
(1.2) przen. opowiadanie się za jakąś wartością, przekonaniem
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Ofiara jest nieodłącznym składnikiem kultu.
(1.2) Po zakazie dystrybucji film ten stał się szybko przedmiotem kultu.
składnia:
kolokacje:
(1.1) kult religijny • kult słońca / płodności / przodków / zmarłych / maryjny / ikon / szatanawyznawca kultu • przedmiot kultu
(1.2) kult jednostki / pieniądza / pięknego ciała
synonimy:
(1.1) religia
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kulcik mrz, kultysta m
czas. kultywować ndk.
przym. kultowy
związki frazeologiczne:
kult jednostkikult cargo
etymologia:
łac. cultus[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Leksykon religioznawczy, Wydawnictwo Współczesne, Warszawa 1998, s. 142.

kult (język chorwacki) edytuj

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
IPA/kûlt/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rel. kult
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

kult (język czeski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) kult
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

kult (slovio) edytuj

zapisy w ortografiach alternatywnych:
култ
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kult
odmiana:
(1.1) lm kultis
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

kult (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) rel. kult (cześć oddawana bogom, przyrodzie itd.)[1]
(1.2) kult (cześć oddawana osobie, wyolbrzymianie jej zasług; wyolbrzymianie znaczenia pewnej idei)
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) kult osobnostikult jednostkikult Stalinakult telakult ciałakult mladostikult młodości
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. kultík m
przysł. kultovo
przym. kultový
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „kult” w: Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.

kult (język szwedzki) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) kult[1]
odmiana:
(1.1) en kult, kulten, kulter, kulterna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) personkultsatanskult
synonimy:
(1.1) dyrkan
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen