kryminalny (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌkrɨ̃mʲĩˈnalnɨ], AS[krmʹĩnalny], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) odnoszący się do przestępstwa, związany z popełnieniem przestępstwa
(1.2) związany ze ściganiem przestępców
(1.3) taki, którego tematem jest przestępstwo i metody jego wykrywania

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) więzień skazany za przestępstwo pospolite
odmiana:
(1.1-3)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Występek i zbrodnia to czyny kryminalne.
(1.2) Policja kryminalna zajmuje się wykrywaniem przestępstw i ich sprawców.
(1.3) Powieść kryminalna jest nazywana kryminałem.
(2.1) W gułagu kryminalni byli lepiej traktowani, niż - polityczni.
składnia:
kolokacje:
(1.1) kryminalny charakter / czyn / przestępca / półświatek / więzień • kryminalna afera / natura / przeszłość / zbrodnia • kryminalne matactwo / nadużycie / podłoże / powiązania / przestępstwo / skłonności / środowisko
(1.2) kryminalny funkcjonariusz / pion / policjant / proces / wydział • kryminalna policja / sekcja / sprawa • kryminalne laboratorium • kryminalne zarzuty
(1.3) kryminalny dramat / film / reportaż / serial / wątek • kryminalna historia / intryga / powieść / fabuła / kronika / literatura / problematyka / rubryka / tematyka / zagadka • kryminalne opowiadanie • kryminalne informacje
synonimy:
(1.2) śledczy
(1.3) sensacyjny
antonimy:
(2.1) polityczny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kryminał m, kryminalistyka ż, kryminalistyk m, kryminalista m, kryminalistka ż, kryminalność ż
przym. kryminalistyczny
czas. kryminalizować
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. criminalis < łac. crimen
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: