krwawy (język polski) edytuj

krwawy (1.5)
wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który zawiera krew, t. będący skutkiem krwawienia
(1.2) związany z rozlewem krwi
(1.3) przen. o fabule, opowieści zawierający dużo opisów przemocy lub śmierci
(1.4) przen. okrutny, brutalny
(1.5) przen. przypominający kolor krwi
(1.6) przen. o pracy bardzo ciężki
odmiana:
(1.1-6)
przykłady:
(1.1) Objawy babeszjozy podobne do ataków malariiwysoka gorączka, bóle mięśni, anemia i ew. krwawy mocz.
(1.3) Na końcu tego krwawego filmu główny bohater pozabijał wszystkich wrogów.
(1.4) Krwawy bandyta zastrzelił pięć osób.
(1.5) Zachodzące słońce rzuciło na chmury krwawą poświatę.
(1.5) Krwawe obłoki zaczęły pomarańczowieć[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) krwawa rana / biegunka / pręga • krwawe wymioty
(1.2) krwawy pogrom • krwawa bitwa / bójka / jatka / łaźnia / rebelia / rzeź / rozprawa / zemsta • krwawe powstanie • krwawe porachunki
(1.3) krwawy film • krwawa książka
(1.4) krwawy bandyta / morderca/… • krwawe rządy • krwawy ustrój
(1.5) krwawe niebo • krwawa łuna / poświata / zorza
(1.6) krwawy trud / znój
synonimy:
(1.1) zakrwawiony
(1.3) brutalny
(1.4) okrutny, brutalny, nieludzki, tyrański, morderczy
(1.5) krwistoczerwony
(1.6) ponad siły, znojny, katorżniczy
antonimy:
(1.1) bezkrwawy
(1.4) łagodny
hiperonimy:
(1.5) czerwony
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. krew ż, krwawienie n, wykrwawienie się n, ukrwienie n, krwawica ż, krwawnik mzw/mrz, krwawość ż
czas. krwawić ndk., wykrwawiać się ndk., wykrwawić się dk.
przym. krwisty
przysł. krwawo
związki frazeologiczne:
krwawy groszkrwawy potkrwawa łaźniaKrwawa Marypłakać krwawymi łzamizbierać krwawe żniwo
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Stanisław Ignacy Witkiewicz, Nienasycenie, część druga Obłęd, str.324 [1]