konstantynopolitańczyk
konstantynopolitańczyk (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Konstantynopola
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik konstantynopolitańczyk konstantynopolitańczycy dopełniacz konstantynopolitańczyka konstantynopolitańczyków celownik konstantynopolitańczykowi konstantynopolitańczykom biernik konstantynopolitańczyka konstantynopolitańczyków narzędnik konstantynopolitańczykiem konstantynopolitańczykami miejscownik konstantynopolitańczyku konstantynopolitańczykach wołacz konstantynopolitańczyku konstantynopolitańczycy
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) bizantyńczyk, bizantyjczyk
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkaniec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Konstantynopol m
- forma żeńska konstantynopolitanka ż
- przym. konstantynopolitański
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. Konstantynopol + -tańczyk < łac. Constantinopolis < gr. Κωνσταντινούπολη
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Constantinopolitan
- baskijski: (1.1) konstantinoplar
- bułgarski: (1.1) константинополчанин m
- hiszpański: (1.1) constantinopolitano m
- nowogrecki: (1.1) Πολίτης m, Κωνσταντινουπολίτης m
- słowacki: (1.1) Konštantínopolčan
- włoski: (1.1) costantinopolitano m
- źródła: