koktajl (język polski) edytuj

 
koktajle (1.1)
 
koktajl (1.2)
 
koktajl (1.3)
wymowa:
IPA[ˈkɔktajl], AS[koktai ̯l] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kulin. kolorowy napój alkoholowy z różnych napitków i soków, często podawany w dekoracyjny sposób; zob. też koktajl alkoholowy w Wikipedii
(1.2) kulin. napój mleczny z różnymi dodatkami smakowymi (owocami, czekoladą)
(1.3) książk. oficjalne przyjęcie popołudniowe, na którym podaje się alkohole oraz skromne przekąski
(1.4) przen. mieszanka czegoś, np. styli muzycznych, artystycznych
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.2) Z owoców popielicy robi się wyśmienite koktajle.
składnia:
kolokacje:
(1.1) przyrządzać / przyrządzić / przygotowywać / przygotowywać / podawać / podać / serwować / pić / wypić koktajl
(1.2) przyrządzać / przyrządzić / przygotowywać / przygotowywać / podawać / podać / serwować / pić / wypić koktajl
(1.3) wydać / urządzić koktajl
synonimy:
(1.1) drink, koktajl alkoholowy
(1.2) shake, szejk, koktajl mleczny
(1.3) cocktail party
(1.4) miks, eklektyzm
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) mikstura, napój
(1.2) mikstura, napój, deser
(1.4) przyjęcie
hiponimy:
(1.1) piña colada, krwawa mary, mojito, tatanka, screwdriver, tequila sunrise
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. koktajlówka ż
zdrobn. koktajlik mrz
przym. koktajlowy
związki frazeologiczne:
koktajl Mołotowa
etymologia:
ang. cocktail[1]
uwagi:
zob. też koktajl w Wikipedii
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 319.