kodyfikacja

kodyfikacja (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ujęcie czegoś w spójny system; zob. też kodyfikacja w Wikipedii

(1.2) praw. opracowanie istniejących przepisów prawnych w jeden zbiór, usuwając sprzeczności, aktualizując i uzupełniając je

(1.3) praw. uporządkowany zbiór przepisów z jednej dziedziny

(1.4) jęz. formalne uregulowanie norm danego języka w wydawnictwach normatywnych; zob. też kodyfikacja (językoznawstwo) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kodyfikacja	kodyfikacje
dopełniacz	kodyfikacji	kodyfikacji / przest. kodyfikacyj
celownik	kodyfikacji	kodyfikacjom
biernik	kodyfikację	kodyfikacje
narzędnik	kodyfikacją	kodyfikacjami
miejscownik	kodyfikacji	kodyfikacjach
wołacz	kodyfikacjo	kodyfikacje

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) kodyfikacja prawna

(1.4) kodyfikacja językowa • kodyfikacja normatywna • kodyfikacja preskryptywna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kod mrz, kodyfikator mos, kodyfikatorka ż

czas. kodyfikować ndk., skodyfikować dk.

przym. kodyfikatorski, kodyfikacyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. codification

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) codification; (1.4) codification
• białoruski: (1.1) кадыфікацыя ż; (1.2) кадыфікацыя ż
• bułgarski: (1.2) кодификация ż; (1.4) кодификация ż
• czeski: (1.1) kodifikace
• francuski: (1.1) codification
• interlingua: (1.1) codification
• słowacki: (1.1) kodifikácia
• ukraiński: (1.1) кодифікація
• włoski: (1.1) codificazione

źródła: