kniha (język czeski) edytuj

 
kniha (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książka
(1.2) anat. księgi (przedżołądek u przeżuwaczy)
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. knihovna ż, knihovnice ż, knihovník m, knihař m
zdrobn. knížka ż, knížečka ż
przym. knihovní
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

kniha (język górnołużycki) edytuj

 
kniha (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książka
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
łžeć kaž basničkowe knihi[1]
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Anna Jakubowska, O czeskiej i górnołużyckiej frazeologii, czyli ustalone porównania semantycznego pola kłamstwa w dwóch bliskich sobie językach, „Kontakty językowe i kulturowe w Europie”, 2007, s. 170.

kniha (język słowacki) edytuj

 
kniha (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książka[1]
(1.2) księga - część rozleglejszego tekstu[1]
(1.3) księga - rejestr, zbiór dokumentów np. księgi wieczyste, ewidencyjne, rachunkowe[1]
(1.4) anat. zool. księgi[1]
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) kuchárska kniha
(1.3) pozemková knihaksięga wieczysta
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. knižnosť ż, knižnica ż, knižnička ż, knihovník m, knihovníčka ż, knihovníctvo n, knihár m, knihárka ż, knihárstvo n, kniháreň ż
zdrobn. knižka ż, knižočka ż
przym. knižný, knižničný, knihovnícky, knihársky
przysł. knižne, knihársky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Hasło „kniha” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.