knížka

knížka (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. książeczka

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	knížka	knížky
dopełniacz	knížky	knížek
celownik	knížce	knížkám
biernik	knížku	knížky
wołacz	knížko	knížky
miejscownik	knížce	knížkách
narzędnik	knížkou	knížkami

przykłady:

(1.1) Četl jsem malou knížku. → Czytałem małą książeczkę.

składnia:

kolokacje:

(1.1) modlitební knížka → modlitewnik • spořitelní knížka → książeczka oszczędnościowa

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kniha ż

przym. knižní

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: