kibel (język polski) edytuj

 
kibel (1.1)
 
kibel (1.4)
wymowa:
IPA[ˈcibɛl], AS[ḱibel], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pot. grub. toaleta albo sam klozet, często zaniedbany
(1.2) gw. (Górny Śląsk) wiadro, zwykle na odpadki
(1.3) pot. przen. więzienie
(1.4) środ. kolej. jednostka elektryczna serii EN57[1]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Jacyś pijani faceci rozwalili kibel w parkowym szalecie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wychodek; pot. klop; grub. sracz
(1.3) kić, mamer, pierdel
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kiblowanie n, przekiblowanie n
zdrobn. kibelek m
czas. kiblować ndk., przekiblować dk.
przym. kiblowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-2) niem. Kübel
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wiadro
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: więzienie
źródła:
  1. Żmigrodzki Piotr: Uwagi o języku internetowej grupy dyskusyjnej miłośników kolei (pl). Język polski, 2006. [dostęp 2021-10-07].
  2. Harák Martin: Dřevolíno: nejdéle vyráběný vlak na světě (cs). ČD Železničář, 2023. [dostęp 2023-04-05].