kamienować (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. ukamienować)

(1.1) uśmiercać poprzez obrzucenie kamieniami[1]
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Odpowiedzieli Mu Żydzi: «Nie chcemy Cię kamienować za dobry czyn, ale za bluźnierstwo, za to, że Ty będąc człowiekiem uważasz siebie za Boga»[2].
składnia:
(1.1) kamienować + B.nie kamienować + D.
kolokacje:
(1.1) kamienować cudzołożnicę / nierządnicę / bluźniercę / odstępcę / Szczepana • kamienować za cudzołóstwo
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) zabijać, uśmiercać
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kamieniarz mos, kamieniowanie n, kamienowanie n, kamień mrz, kamyk mrz, ukamienowanie n
czas. ukamienować dk.
przym. kamienisty, kamienny
związki frazeologiczne:
etymologia:
od prasł. *kamenovati[3][4], od prasł. *kamy[4]kamień
por. chorw. kamenovati, czes. kamenovat, ros. каменовать, serb. каменовати, słc. kameňovať, słń. kamenovati i ukr. каменувати
uwagi:
Niepoprawne są formy „kamionować[5] i „kamieniować[5][4].
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: ukamienować
źródła:
  1.   Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Ewangelia wg św. Jana 10,33, Biblia Tysiąclecia Online, Poznań 2003 (tłum. Jan Drozd)
  3. Этимологический словарь славянских языков, red. O. Trubaczow, A. Żurawlоw, t. IX, Moskwa 1974-, s. 133.
  4. 4,0 4,1 4,2   Porada „kukurydzany i kamienować” w: Poradnia językowa PWN.
  5. 5,0 5,1 Hasło „kamienować” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 240.