kalać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈkalaʨ̑], AS[kalać]
?/i
znaczenia:

czasownik niedokonany (dk. skalać a. pokalać)

(1.1) hańbić
(1.2) daw. brudzić[1]
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) hańbić, plugawić, szargać, brukać, plamić
(1.2) plamić, zanieczyszczać, walać, paskudzić, daw. brukać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kalanie n, skalanie n, kalenica ż
związki frazeologiczne:
zły to ptak, co własne gniazdo kala
etymologia:
prasł. *kaľati → 'brudzić, zanieczyszczać błotem, szlamem'[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „kalać” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „kalać” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.