kairski
kairski (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [kaˈjirsʲci], AS: [kai ̯irsʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• epenteza i ̯
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik kairski kairska kairskie kairscy kairskie dopełniacz kairskiego kairskiej kairskiego kairskich celownik kairskiemu kairskiej kairskiemu kairskim biernik kairskiego kairski kairską kairskie kairskich kairskie narzędnik kairskim kairską kairskim kairskimi miejscownik kairskim kairskiej kairskim kairskich wołacz kairski kairska kairskie kairscy kairskie nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Ogromne lotnisko kairskie, jeden z największych punktów przelotowych świata, dudniło nie milknącym hukiem motorów[1].
- (1.1) Postanowiliśmy, że to ja dokonam próby odczytania tego osobliwego przekazu, korzystając z pracowni naukowych Muzeum Kairskiego, a następnie wrócę do Anglii i będę kontynuował badania w British Museum[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) egipski
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) каірскі
- bułgarski: (1.1) каирски
- czeski: (1.1) káhirský
- francuski: (1.1) cairote
- hiszpański: (1.1) cairota
- niemiecki: (1.1) Kairoer, Kairener
- rosyjski: (1.1) каирский
- słowacki: (1.1) káhirský
- ukraiński: (1.1) каїрський
- węgierski: (1.1) kairói
- włoski: (1.1) cairota
- źródła:
- ↑ Marian Brandys, Śladami Stasia i Nel, 1961, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Marek Jarosz, Wspomnienia psychiatry, 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.