kafel

kafel (język polski)

kafle (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bud. ozdobna płytka ceramiczna; zob. też kafel w Wikipedii

(1.2) daw. pot. tysiąc złotych

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kafel	kafle
dopełniacz	kafla	kafli
celownik	kaflowi	kaflom
biernik	kafel	kafle
narzędnik	kaflem	kaflami
miejscownik	kaflu	kaflach
wołacz	kaflu	kafle

przykłady:

(1.1) Nasz stary piec miał wspaniałe ozdobne kafle.

(1.1) Całe pomieszczenie wyłożone było turkusowymi kaflami.

(1.2) Kosztowało mnie to pięć kafli.

składnia:

kolokacje:

(1.1) kafle garnkowe / miskowe / cylindryczne / półcylindryczne / wnękowe / niszowe / płytkowe / płaskie / dekoracyjne

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kafelek m, kaflarz m, kaflarnia ż, kafelkowanie n, wykafelkowanie n

czas. kafelkować ndk., wykafelkować dk.

przym. kaflowy, kafelkowy, wykafelkowany, kaflarski

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem.

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) tile
• esperanto: (1.1) kahelo
• ukraiński: (1.1) кахель m
• włoski: (1.1) piastrella ż, mattonella ż, ambrogetta ż

źródła: