jonizacja

jonizacja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌjɔ̇̃ɲiˈzaʦ̑ʲja], AS: [i ̯o̊̃ńizacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) chem. fiz. rozpad cząsteczki na jony; zob. też jonizacja w Wikipedii

(1.2) chem. fiz. efekt powstawania w gazie jonów dodatnich w wyniku oderwania elektronów od atomu lub cząsteczki, zachodzący pod wpływem dostarczonej energii, np. podczas ogrzewania

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	jonizacja
dopełniacz	jonizacji
celownik	jonizacji
biernik	jonizację
narzędnik	jonizacją
miejscownik	jonizacji
wołacz	jonizacjo

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) jonizacja chemiczna • jonizacja termiczna

(1.2) jonizacja powietrza • suszarka do włosów z jonizacją powietrza

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. jonizacyjny, jonowy

rzecz. jon m, jonizator m, jonowanie n, jonizowanie n

czas. jonizować

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) ionization
• baskijski: (1.1) ionizazio
• białoruski: (1.1) іанізацыя ż
• bułgarski: (1.1) йонизация ż
• francuski: (1.1) ionisation ż
• hiszpański: (1.1) ionización ż
• kataloński: (1.1) ionització ż; (1.2) ionització ż
• niemiecki: (1.1) Ionisation ż
• rosyjski: (1.1) ионизация ż
• węgierski: (1.1) ionizáció
• włoski: (1.1) ionizzazione ż

źródła: