jaro

jaro (język czeski)

jaro (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) wiosna

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	jaro	jara
dopełniacz	jara	jar
celownik	jaru	jarům
biernik	jaro	jara
wołacz	jaro	jara
miejscownik	jaru / jaře	jarech
narzędnik	jarem	jary

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) książk. poet. vesna

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. předjaří n

przym. jarní

przysł. jarně, zjara

związki frazeologiczne:

przysłowia: jedna vlaštovka jaro nedělá

etymologia:

uwagi:

źródła:

jaro (esperanto)

morfologia:

jar•o

wymowa:

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) rok

odmiana:

(1.1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	jaro	jaroj
akuzativo	jaron	jarojn

przykłady:

(1.1) En la venonta jaro mi ĉesos fumi cigaredojn. → W przyszłym roku skończę palić papierosy..

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) superjaro

holonimy:

(1.1) jardeko

meronimy:

(1.1) duonjaro, jarduono

wyrazy pokrewne:

przym. jara

związki frazeologiczne:

cent jarojn silentis kaj subite sin prezentis • de zorgoj, ne de jaroj, blankiĝas la haroj • kion jaroj ne donis, ofte minuto alportas • lavu tutan jaron, negro ne blankiĝos • maljunaj jaroj, sed ne saĝaj faroj • pagas maljunaj jaroj por junaj eraroj

etymologia:

uwagi:

źródła: