jaśnieć

jaśnieć (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zajaśnieć)

(1.1) dawać wyraźnie jasny blask

(1.2) odbijać światło; być widocznym, pełnym blasku

(1.3) przen. być wyraźnie widocznym ze względu na swoje zalety

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zjaśnieć)

(2.1) tracić natężenie barwy

odmiana:

przykłady:

(1.1) Gdyż jak błyskawica pojawia się od wschodu i jaśnieje aż na zachód, tak będzie z przyjściem Syna człowieczego.

(1.2) Błękit nieba jaśniał niczym szafir.

(1.3) Warszawa radowała się, gwarzyła, jaśniała.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) promienieć, świecić

(1.2) błyszczeć, pałać, świecić, świecić się

(1.3) promieniować

(2.1) blednąć, płowieć

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. jasność ż, jasnota ż, jaśnienie n, jasne n

czas. zajaśnieć dk.

przym. jasny, jaśniejący

przysł. jasno, jaśnie

wykrz. jasne

tem. słow. jasno-

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) shine; (2.1) go pale
• francuski: (1.2) briller
• hiszpański: (1.1) brillar
• niemiecki: (1.1) leuchten, glänzen, strahlen; (1.3) strahlen; (2.1) blass werden, heller werden
• wilamowski: (1.1) łouhta, łaojchta, łoühta
• włoski: (1.1) fulgere

źródła: