infinite
infinite (język angielski) edytuj
- wymowa:
- bryt. IPA: /ˈɪnfɪnɪt/
- amer. IPA: /ˈɪnfənət/
- wymowa amerykańska
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) mat. nieskończony
- (1.2) przen. nieprzebrany
- (1.3) bezkresny, bezgraniczny
- przykłady:
- (1.1) Only two things are infinite, the universe and human stupidity, and I'm not sure about the former.[1] → Tylko dwie rzeczy są nieskończone: wszechświat oraz ludzka głupota, choć nie jestem pewien co do tej pierwszej.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) finite
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. infinity, finiteness
- przysł. infinitely
- przym. finite
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ A. Einstein
infinite (język łaciński) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
przysłówek
- (1.1) nieskończenie, bez granic, bez końca[1]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „infinite” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 336.