ión

ión (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [jon] lub [i.ˈon]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) stara pisownia dzisiejszego ion

odmiana:

(1.1) lm iones

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ionosfera ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zgodnie z reformą z 2010 roku – niezależnie od wymowy wyrazu – zbitkę głosek „io” należy traktować jako dwugłoskę, zatem wyraz ten jest jednosylabowy pod względem ortograficznym i należy używać zapisu bez akcentu graficznego: „ion”; osoby kładące większy nacisk na artykulację rozziewu (m.in. w Hiszpanii i w większej części Ameryki Południowej) mogły jednak stosować przed reformą zapis z akcentem graficznym

źródła:

ión (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) fiz. chem. jon

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ión	ióny
dopełniacz	iónu ióna	iónov
celownik	iónu	iónom
biernik	ión	ióny
miejscownik	ióne	iónoch
narzędnik	iónom	iónmi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ionizovanie n, ionizácia ż, ionizátor m

czas. ionizovať ndk./dk.

przym. iónový, ionizačný

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: