hycel

hycel (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈxɨʦ̑ɛl], AS: [χycel] ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. osoba zajmująca się wyłapywaniem bezpańskich psów; zob. też rakarz w Wikipedii

(1.2) daw. kat lub pomocnik kata

(1.3) przen. osoba niegodziwa, bezwartościowa

(1.4) gw. (Bukowina) urwis

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) daw. gw. (Warszawa) tania kaszanka

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	hycel	hycle
dopełniacz	hycla	hyclów / hycli
celownik	hyclowi	hyclom
biernik	hycla	hyclów / hycli
narzędnik	hyclem	hyclami
miejscownik	hyclu	hyclach
wołacz	hyclu	hycle

przykłady:

(1.1) Dzięki hyclom po mieście nie włóczą się bezpańskie psy.

(1.2) Haniebnie na wózku katowskim przez hycla z Warszawy wywieziony z nakazem surowym, aby się więcej w kraju nie ważył pokazać.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) rakarz

(1.2) kat, oprawca

(1.3) łajdak, gałgan, nicpoń

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1) przym. hyclowski

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) niem. dial. Hitzel

(1.4) por. ukr. гиціль

uwagi:

tłumaczenia:

(1.4) zobacz listę tłumaczeń w haśle: urwis

• angielski: (1.1) dog-catcher
• białoruski: (1.1) сабачнік m, скуралуп m; (1.3) скуралуп m, жывадзёр m
• duński: (1.1) hundefanger w, hunderakker w
• esperanto: (1.1) hundkaptisto
• hiszpański: (1.1) perrero m, lacero m; (1.3) canalla m, granuja m, bribón m
• jidysz: (1.1) היצעל m (hicel)
• niemiecki: (1.1) Abdecker m, Hundefänger m
• nowogrecki: (1.1) μπόγιας m; (1.3) μπόγιας m
• rosyjski: (1.1) собачник m, живодёр m
• węgierski: (1.1) kutyapecér
• włoski: (1.1) accalappiacani m

źródła: