hvid

hvid (język duński)

wymowa:

Dania: [viˀð]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) biały

(1.2) blady

(1.3) w użyciu rzeczownikowym, o człowieku biały, białoskóry

rzeczownik, rodzaj wspólny

(2.1) waluta używana w średniowiecznej Danii

odmiana:

(1) hvid, hvidt, hvidee

przykłady:

(1.1) Hendes kat har en hvid pels. → Jej kot ma białe futro.

(1.2) Kongen blev hvid i ansigtet af raseri. → Król zbielał (pobladł) na twarzy z wściekłości.

(1.3) Når de antiracistiske aktivister taler om hvide og sorte, mener de fleste af dem ikke biologiske racer, men sociale konstruktioner, diskurser og strukturer. → Kiedy antyrasistowscy aktywiści mówią o białych i czarnych, większość z nich nie ma na myśli ras biologicznych, ale konstrukcje, dyskursy i struktury społeczne.

składnia:

kolokacje:

(1.1) kridhvid → kredowobiały • mælkehvid → mlecznobiały • snehvid → śnieżnobiały

synonimy:

(1.2) bleg

antonimy:

(1.1) sort

(1.3) sort

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. hvide

związki frazeologiczne:

vende det hvide ud af øjnene

etymologia:

uwagi:

zobacz też: kolory w języku duńskim

źródła: